Robbe Dupon wint Tio Pepe Challenge 2024
Dinsdag was ik jury in een van de meest uitdagende – maar daardoor ook een van de leukste – cocktailwedstrijden ter wereld. In de Gonzalez Byass “Tio Pepe Challenge” draait het om meer dan alleen lekkere drankjes.
In de weken voorafgaand aan de finale schreven 23 bartenders zich in voor de Belgische versie van de wedstrijd, met als hoofdprijs een ticket voor de wereldwijde finale in Jerez. Cinoco, de Belgische distributeur van Gonzalez Byass, selecteerde uit de 23 inschrijvingen 10 finalisten, om op 16 april tegen elkaar te strijden voor de titel van Belgische winnaar Tio Pepe Challenge 2024.
Finalisten:
Annelies Demaret (Jigger’s, Gent)
Bjorn Dewulf (Rocktailz, Bovekerke)
Elias Belmans (Mesa, Antwerpen)
Giovanni Bernardi (Jigger’s, Gent)
Jake Angove (Koks & Tales, Hasselt)
Jorijn Vandeweghe (Rocktailz, Bovekerke)
Naut Strobbe (Yalo, Gent)
Robbe Dupon (Straight Up Drinks, Brugge)
Steven Ballieux (Chemistry & Botanics, Brussel)
Tijn Kempinski (Bar Burbure, Antwerpen)
Het thema van de wedstrijd in 2024: Cask Aging. In tegenstelling tot vorige jaren moesten de deelnemers niet enkel werken met de sherries van Gonzalez Byass, maar ook met een gerijpte spirit van het huis. Gelukkig bevat het gamma van Gonzalez Byass enkele heel mooie spirits, zoals London No. 1 Cask Aged Gin, Nomad Outland whisky en Lepanto brandy.
In de jury: Jules Verlinden (winnaar 2023 en bartender Belroy’s at Nine), Thomas Colla (brand ambassador Gonzalez Byass bij Cinoco), Andres Claeys (winnaar 2018 en eigenaar Tapabar) en ikzelf (Yannick Van Dyck, zaakvoerder van Mister Negroni).
Proef 1: Blind Tasting
De eerste proef van de challenge was de gevreesde blind tasting waarin de finalisten 4 sherry-wijnen uit de premium range van Gonzalez Byass voorgeschoteld krijgen. Dit jaar zeker geen makkelijke opdracht, nog moeilijker gemaakt door het gebruik van zwarte proefglazen in plaats van doorzichtige. Op de internationale finale in Jerez gebeurt het ook zo.
De line-up bestond uit Viña AB (een 12 jaar oude amontillado), Leonor (een 12 jaar oude palo cortado), Tio Pepe En Rama (ongefilterde fino sherry) en Cristina (half-zoete medium sherry) van Gonzalez Byass. Amontillado en palo cortado zijn allebei ‘tussenstijlen‘, tussen de oxidatieve stijl en biologisch gerijpte stijl, en zijn vooral in de neus van elkaar te onderscheiden. In smaak liggen ze redelijk dicht bij elkaar.
De Tio Pepe En Rama is in geblindeerde glazen ook niet zo heel makkelijk te onderscheiden van de klassieke Tio Pepe. De En Rama heeft toetsen van appel die de gefilterde versie van Tio Pepe niet heeft. Als je beide naast elkaar proeft is het niet zo moeilijk – of in doorzichtige glazen al zeker niet – maar in een blind tasting met slechts één van twee is het best lastig. Tot slot, de Cristina is de makkelijkste van de vier wijnen om te herkennen uit deze line-up. Die zou alleen met de iets zoetere Solera 1847 verward kunnen worden.
Dit jaar was er niemand met een perfecte score, al was Annelies Demaret van Jigger’s er dichtbij met slechts één foutje. Er wordt vaak gezegd dat vrouwen beter kunnen proeven en ruiken dan mannen, dat werd wederom gedemonstreerd. Well done, Annelies!
Proef 2: Venencia
De tweede proef werd door sommigen nog meer gevreesd. Daarin moesten de finalisten met de venencia aan de slag. De venencia is een traditionele tool uit de sherry-wereld, die ontwikkeld werd om proefstalen te nemen uit de vaten die volgens het solera-rijpingssyteem in piramides gestapeld zijn. Vervolgens krijgt de sherry die uit de vaten genomen wat verse zuurstof door ‘m vanop een hoogte in het proefglas te gieten.
Jurylid Jules Verlinden gaf het goede voorbeeld, waarna de deelnemers aan de beurt waren om te tonen dat ze voldoende geoefend hadden. De quotering gebeurt op 2 vlakken. Eerst en vooral wordt het aantal centiliter gemeten dat in het glas terecht komt. Wanneer minstens 5 cl van de 5,2 cl uit de venencia in het glas rolt, krijgt de finalist de volle score op volume.
Ook op stijl staan er punten in deze proef. Er wordt voornamelijk gekeken naar het juiste gebruik van de venencia. De juiste manier om de venencia tussen de vingers vast te nemen, de correcte lichaamshouding, de cut maken op het einde,.. Verder màg er ook wat flair aan toegevoegd worden, al telt dat in de punten minder door dan de juiste basistechniek tonen. Twee finalisten behaalden de maximum score op zowel volume als stijl: Jake Angove (Koks & Tales) en Tijn Kempinski (Bar Burbure).
Proef 3: de signatuur cocktail
De derde en laatste proef van de dag telt het hardste door in de puntentelling, de signatuur cocktail. In deze ronde moeten de finalisten een creatieve eigen creatie presenteren voor de jury. Hierbij geeft de jury punten op 4 onderdelen: harmony, creativiy & originality, appearance of the cocktail, en presentation & storytelling. Ter voorbereiding op de internationale finale werd aan de finalisten gevraagd om de presentatie in het Engels te brengen.
Als eerste aan zet, Annelies Demaret (Jigger’s). De presenteerde haar cocktail, de Red Cardinal, als een twist op de oude klassieker, de Sherry Cobbler. Daarvoor mixte ze de Solera 1847 cream sherry van Gonzalez Byass, met de Alfonso oloroso sherry en Lepanto brandy, met enkele dashes Peychaud’s bitters en een barspoon Arabische gom-siroop.
Nummer 2, Bjorn Dewulf van Rocktailz, vernoemde zijn cocktail naar een rock-klassieker, Comfortably Numb. Zijn cocktail was een toegankelijke twist op een Boulevardier, met Nomad Outland whisky en de Leonor palo cortado sherry als basis, verder op smaak gebracht met een huisgemaakte braambessenlikeur, orgeat-siroop en chocolade bitters.
Als volgende aan de beurt, Elias Belmans van Mesa. Hij is een van de pupillen van Paul Morel. De opleiding van zijn leermeester was terug te vinden in de cocktail, met een erg gastronomische presentatie. Hij toonde hiermee zijn uitstekende kennis van smaken. Hij serveerde een gefatwashte infusie van palo cortado sherry met witte vermouth en eekhoorntjesbrood-boter, die hij vervolgens rookte met szechuan peper. Volle punten voor creativiteit!
Next up, Giovanni Bernardi (Jigger’s) die ons meenam op een virtuele reis met zijn cocktail “Porfa“. Een stevig drankje in de stijl van de Dirty Martini. Hij maakte een Wet Martini met Tio Pepe palomino fino, London N°1 Sherry Cask Gin, en zilte olijvenpekel. Afgewerkt met orange bitters, absinth en gedroogde kappertjes.
Ook Jake Angove van Koks & Tales haalde zijn inspiratie uit een klassieke cocktail. Zijn cocktail, de Sherry-Anne, was een eerbetoon aan zijn moeder en een twist op de Manhattan met een kleine zilte toets. Hij toonde ook zijn uitstekende kennis van het gamma van Gonzalez Byass. Zijn cocktail was op basis van Nomad whisky en Solera 1847 cream sherry, met een huisgemaakte rozijnensiroop en cocoa bitters.
Als tweede dame in de finale, Jorijn Vandeweghe van Rocktailz. Ze ging aan de slag met de Viña AB amontillado sherry en een voorbereide mix van Lepanto brandy, mezcal en frambozen. De cocktail werd verder aangezoet met een triple sec. Gegarneerd met gedroogde frambozen.
De volgende finalist, Robbe Dupon van Straight Up Drinks, leerde de kneepjes van het vak bij enkele grote namen. Bij de Clan Van Ongevalle in Ugly Duckling, in sterrenrestaurant Willem Hiele en bij de legendarische Rémy Sauvage in ‘a bar with shapes for a name‘. Hij noemde zijn cocktail “El Nogal“, oftewel de walnoot, een typerend aroma voor oxidatieve sherries. Hij fatwashte voor zijn cocktail Nomad whisky met honing-boter en infuseerde Alfonso oloroso sherry met een slow roast koffie, daarbij voegde bij nog rode (sherry-)vermouth van La Copa, een barspoon suikersiroop en een dash zoutoplossing. Hij serveerde de cocktails als een koffie en werkte nog af met 3 druppels walnootolie.
Als voorlaatste, Steven Ballieux van Chemistry & Botanics. Voor zijn cocktail Tierra y Mano combineerde hij Lepanto brandy met Alfonso oloroso sherry, een rozijnensiroop en yuzu-gember-azijn. Als garnituur koos hij voor gedroogde bladeren van wijnstokken van blauwe druiven.
Kandidaat nummer 9, Naut Strobbe, moest helaas verstek geven.
Last but certainly not least, Tijn Kempinski van Bar Burbure. De nieuwe aanwinst in de bar van Jurgen Lijcops leerde het vak in een van ’s lands beste hotels, Botanic Sanctuary, waar hij drankjes mocht maken voor wereldsterren zoals Oppenheimer-acteur Cillian Murphy. Zijn cocktail The Wanderlust was een mooie representatie van het soort cocktails dat hij in Bar Burbure maakt, strak en stijlvol! Uitgepuurde eenvoud, met Nomad whisky, Leonor palo cortado sherry en een citrus cordial.
Verschillende finalisten scoorden goed, maar er kan uiteraard maar 1 winnaar zijn en dat werd Robbe Dupon. De jonge Bruggeling mag de eer van ons land gaan verdedigen tijdens de internationale finale in mei in Jerez de la Frontera, Spanje.
Tijn Kempinski (3e) en Jake Angove (2e) vervolledigden het podium.
Organisatie: Gonzalez Byass en Cinoco
Venue: Tapabar, Antwerpen
Foto’s & tekst: Yannick Van Dyck (muv. de laatste foto – credit Buzz Belgium)
Niets uit dit artikel mag overgenomen worden zonder expliciete toestemming.